امروزه بسياري از پژوهشگران و برنامه ريزان محلي توجه خود را برروي نقش گردشگري در توسعه اقتصادي ، اجتماعي و محيطي شهر ها متمرکز نمو ده اند. روند ورود گردشگران به حاشيه رودخانه بابل رود با اندكي نوسان هر ساله رو به فزوني بوده است و بنا بر برآوردها سالانه بيش از يك ميليون نفر از اين شهر بازديد مي كنند. برهمين مبنا، هدف اين مقاله برآورد ظرفيت پذيرش گردشگري و بررسي شاخص¬هاي اثرگذار بر کيفيت تجربه گردشگري در شهر بابلسر از ديدگاه جامعه ميهمان مي¬باشد.
در اين پژوهش از يک طرف با استفاده از مدل اتحاديه جهاني حفاظت از محيط زيست به سنجش ظرفيت پذيرش گردشگري رودخانه بابل رود پرداخته شده است و از طرف ديگر در سنجش ميزان کيفيت تجربه گردشگري گردشگران از روش پيمايش ميداني و تکميل پرسشنامه استفاده شده است. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد که گردشگران عمدتاً در اويل فصل بهار و سه ماه فصل تابستان، به بابل رود وارد مي¬شوند. حجم گردشگران ورودي به اين کريدور زيست محيطي بيش از ظرفيت پذيرش بالفعل آن مي¬باشد و روند توسعه گردشگري در پيرامون اين رودخانه با توجه به ظرفيت پذيرش تعيين شده شکلي ناپايدار دارد.
از ديگر سو با توجه به رويکرد مبتني بر تئوري چرخه¬ها ،گردشگري بابل رود در يک روند ناقص و ناموزون در مرحله اشباع قرار گرفته ، بدون اينکه زيرساخت¬هاي مورد نياز گردشگران تامين گردد؛ و بويژه در سه ماهه دوم سال تعداد گردشگران به اوج ميزان خود مي¬رسد و تاثيرات منفي گردشگري در ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي و محيطي در محيط آشکار مي¬گردد. همچنين سطح رضايت جامعه گردشگران نسبت به خدمات، تسهيلات، نحوه برخورد جامعه ميزبان و عملکرد مديريت شهري حوزه گردشگري پايين تر از حد متوسط بوده ،و مهم¬ترين عامل جذب گردشگران به مقصد بابل رود وجود جاذبه¬هاي طبيعي و فعاليت¬هاي فراغتي و تفريحي¬ است.