ایران دارای فرهنگی غنی و متنوع است. از این جهت با تاکید بر منابع فرهنگی خصوصاً جاذبه¬های معنوی فرهنگی که همان فرهنگ و آداب¬و¬رسوم و به طور کل فولکلوریک است، گردشگران بسیاری مایلند بمنظور شناخت و آگاهی به ایران سفر کنند. از منظری دیگر خاطر نشان می¬شود که با ورود گردشگر فرهنگی و نشان دادن فرهنگ غنی ایرانی، روحیات گردشگر تحت تاثیر جذبه این فرهنگ کهن قرار می¬گیرد و درنتیجه باعث ترویج و توسعه آن می¬گردد. علاوه بر این گردشگری فرهنگی و به طور خاص بازدید از فرهنگ و آداب و رسوم مردم محلی می تواند باعث احیای غرور جامعه محلی شود و از این منظر نیز منجر به ارتقای فرهنگ اصیل ایرانی گردد. پر واضح است که وقتی فرهنگ مرتفع گردد متقابلاً گردشگری فرهنگی نیز گسترده می-شود. درواقع این شکل از گردشگری، خود¬احیاگر است که منجر به پایداری گردشگری فرهنگی می¬گردد.
در این مقاله ضمن معرفی گردشگری و گردشگری فرهنگی، به فرهنگ معنوی یا همان فرهنگ نرم که عاملی در جذب گردشگر فرهنگی است اشاره گردیده و در ادامه بر تأثیر ورود گردشگران جویای فرهنگ برای ارتقای سطح فرهنگ و ترویج آن با هدف فراگیر شدن اعتقادات ایرانی - اسلامی تاکید نموده است.