انسان همواره به منظور بهتر زیستن به دنبال شرایط آب و هوایی مناسب اقلیمی است. زیرا بین انسان و شرایط آب و هوایی وابستگی پایداری وجود دارد. راحتی و سلامت انسان در محیط طبیعی، رابطه مستقیمی با وضعیت اقلیمی از قبیل درجه حرارت، رطوبت، نورخورشیدی و ساعت آفتابی دارد. هدف این مقاله شناسایی نواحی دارای آسایش زیست اقلیمی انسان در کاشمر است. در این پژوهش آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس شاخص زیست اقلیمی دما-رطوبت و ترموهیگرومتریک با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهر کاشمر طی سال های1990 تا 2010 ارزیابی شود.
نتایج حاصله نشان داد که شرایط آسایش زیست اقلیمی در منطقه مورد مطالعه، در ماه های اردیبهشت و مهر می باشد و مسئولان با برنامه ریزی صحیح بتوانند شرایط مساعدی برای گردشگری، تفریح و اوقات فراغت فراهم آورند که این می تواند نقش موثری در افزایش درآمد و سطح اشتغال منطقه ایفا نماید.