آگاهی از آسایش زیست اقلیمی یا بیوکلیماتیک در مناطق مختلف جغرافیایی می تواند به فرایند توسعه و برنامه ریزی منطقه کمک کند. در محیط طبیعی رابطه مستقیمی بین راحتی و سلامت انسان با وضعیت اقلیمی از قبیل درجه حرارت، رطوبت، نور خورشید، و ساعت آفتابی دارد.
در این پژوهش سعی شده است آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس شاخص میسنارد با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهرگناباد طی سالهای 1990 الی 2010 ارزیابی می شود.
نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که منطقه در طول سال از نظر بیوکلیمایی از شرایط گرم قابل تحمل تا سرد برخوردار است. در این شاخص، رهنمودها و ارزیابی لازم از نظر آسایش یا عدم آسایش انسان در مواقع مختلف سال مناسب با ویژگی ها و خصوصیات اقلیمی شهر گناباد ارایه می شود، که میتواند برنامه های عمرانی این شهر را تحت تاثیر قرار دهد.