یکی از راهبردهای توسعه پایدار، توسعه فعالیت های گردشگری و اکوتوریسم می باشد. لذا اهمیت دادن به نقش آن در حفاظت از محیط زیست به منظور دستیابی به توسعه پایدار امری ضروری است. اکوتوریسم از نظر اقتصادی باعث رونق و عمران مناطق دارای جاذبه های طبیعت گردی می شود و این امر زمینه مناسبی را برای توسعه و پیشرفت این مناطق فراهم می سازد. هدف از این مطالعه، بررسی وضعیت اکوتوریسم در تالاب شادگان می باشد. تالاب شادگان بخاطر ویژگیهای پوشش گیاهی و وضعیت کلی آن جزء مهمترین تالابها برای تعداد زیادی از پرندگان مهاجر، عبوری و تولید مثل کننده است، مضافاً اینکه مأمن و محل پرورش بسیار خوبی برای تعداد زیادی گونه های ماهی، بخصوص ماهیهای آندمیک در حوزه جنوب غربی ایران می باشد. يكي از شگفتي هاي تالاب شادگان، داشتن همزمان آب شور، شيرين و لب شور است، كه اين ويژگي تنوع زيستي بي نظيري را موجب شده است. تالاب شادگان تالابی بین المللی است که دارای ارزشهای گوناگونی نظیر ارزشهای اکولوژیکی، ژئومورفولوژیکی، هیدرولوژیکی،کارکردهایی نظیر کنترل سیلاب، ارزش اجتماعی و اقتصادی، زیباشناختی، پژوهشی و شیلاتی می باشد. تالاب شادگان دارای پتانسیلهای بالقوه بسیاری نظیر مناظر بکر طبیعی، تماشای پرندگان، عکاسی از طبیعت، اسکی روی آب و سایر تفریحات جهت جذب گردشگر می باشد، با این حال هیچگونه صنعت گردشگری در آن رونق نیافته است. در منطقه تالاب، استعدادهای عظیمی برای توسعه صنعت گردشگری (بویژه طبیعت گردی) وجود دارد. توسعه این صنعت مستلزم مدیریت مطلوب تالاب، وجود تأسیسات و امکانات اقامتی و تفریحی مناسب برای گردشگران و معرفی شایسته ویژگیهای تالاب است. امکانات و زیرساختهای گردشگری یکی از مهمترین عامل جذب توریست و گردشگران داخلی به نواحی تالابی و در نتیجه حمایت از این اکوسیستم باارزش میباشد. بدون شک اگر برنامه ریزی درست و اصولی صورت پذیرد و امکانات مورد استفاده مناسبی در این مناطق وجود داشته باشد ضمن اینکه امکان گردشگری سالم را برای مردم فراهم می آورد، باعث رونق اقتصادی نیز میگردد. این امکانات میتواند شامل راه و جاده دسترسی، هتل، پلاژ، اقامتگاه فصلی، آب شرب، پارکینگ، مرکز درمانی، اسکله تفریحی، امکانات تفریحات آبی و ساحلی، رستوران، چایخانه و بازار محلی باشد.