گردشگری در حال حاضر به عنوان ابزاری برای توسعه اقتصادی شهرها و کشورهای جهان و همچنین مولفه ای برای افزایش سطح رفاه عمومی در سطح جهانی بدل گشته که سالانه درآمدهای کلانی را به خود اختصاص می دهد. افزون براین بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه نیز از این صنعت به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار یاد می کنند که می تواند با طراحی برنامه های اصولی و متناسب و همچنین شناسایی فرصتها و محدودیتهای گردشگری، نقش موثری در توسعه مناطق شهری و روستایی و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد منطقه ای بر عهده داشته باشد. از این رو در اینجا سوالی مطرح می گردد که با توجه به سابقه تاریخی و جاذبه های متنوع گردشگری که شهرستان همدان دارا می باشد، توانمندیها و محدودیت های توسعه گردشگری در این شهر چه می باشد و چه راهکارهایی را باید با توجه به توان شهری و گردشگری این منطقه بکار گرفت تا به جایگاهی که در خور و شایسته همدان می باشد دست یافت؟ به این منظور مقاله حاضر با استفاده از روش پیمایشی و مطالعات میدانی و همچنین تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها به شیوه SOWT به ارائه راهبردهایی در جهت توسعه گردشگری منطقه همدان پرداخته است. تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد که با توجه به استعداد های بالقوه گردشگری شهری در همدان، این شیوه می تواند به عنوان یک عامل توسعه درون زا بدل گشته تا با بکارگیری مجدد نقاط قوت در چرخه گردشگری و بهسازی نقاط ضعف و همینطور با توجه عوامل بیرونی و تقویت فرصت ها و مقابله با تهدیدات به شناخت مناسبی از ساختار مورد نیاز توسعه گردشگری دست یابد.لازم به ذکر است که راهکارهای این پژوهش در صورت بکارگیری صحیح و نظام مند می تواند در بهینه سازی وضع موجود و ساماندهی صنعت گردشگری در شهرستان پرجاذبه همدان به مسئولین محترم کمک های شایانی را عرضه دارد.