گردشگری یکی از پویا ترین فعالیتهای اقتصادی عصر حاضر است که توسعه آن نقش مهمی در توسعه پایدار ایفا می کند. با نگاهی به محور های توسعه پایدار می توان دریافت که این صنعت از طریق ترکیب و به کارگیری همزمان منابع داخلی و خارجی، منابع اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی زیادی را در ابعاد کلان به همراه دارد در همین راستا، در یک دهه اخیر در کشور ما توجه به مناطق و جاذبه های گردشگری در سطح شهرستان ها با هدف توسعه منطقه ای مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش سعی بر آن بوده است تا ساختار اجتماعی و اقتصادی شهرستان زابل از لحاظ جذب توریسم مورد بررسی و سنجش واقع گردیده و استراتژی مناسب در جهت کسب موقعیت بهتر و آمادگی بیشتر برای جذب و مواجهه با توریسم ارائه گردد. و روش جمع آوری داده ها و تحلیل اطلاعات استفاده نیز بیشتر اسنادی، توصیفی _تحلیلی است. نتایج نشان می¬دهد که مهمترین ضعف -W2 کمبود رشته‎های آموزش گردشگری در سطح عالي و حوزه‎های مرتبط با آن در منطقه؛ می¬باشد و مهمترین قوت نیز S7- تنوع قابل ملاحظه منابع گردشگری در شهرستان؛ با امتیاز وزنی0.368 می باشد مهمترین تهدید T10- رقابت شهرستانهاي همجوار در جذب گردشگران با امتیاز وزنی 0.229 و مهمترین فرصت ها نیز O9- آمادگی بخش خصوصی جهت پذیرش امور مرتبط به گردشگری و جذب گردشگران می باشد. در این زمینه قوت ها بر ضعف ها با اختلاف کمی برتری داشته اما از فرصت ها به خوبی در جهت غلبه بر تهدید ها استفاده نگردیده است. و تهدیدها بر فرصت ها غالب اند.