امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگترین و متنوع ترین صنعت دردنیا محسوب گردیده، به نوعی که در بسیاری از کشورهای جهان این صنعت را به عنوان منبع اصلی درآمد ارزی، اشتغال زایی، ایجاد عدالت اجتماعی، رشد فرهنگی، افزایش سطح رفاه و میدانی برای رشد بخش خصوصی و وسیله ای برای توسعه ساختار زیربنایی خود می دانند. توسعه گردشگری، به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته، عامل موثری در مقابله با فقر است و موجب افزایش درآمد قشرهای مختلف، کاهش بیکاری و رونق اقتصادی و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی مردم و افزایش رفاه اجتماعی می شود. به منظور برنامه ریزی صحیح توریسم و برای توسعه یکپارچه آن در کشور، شناخت قطب های گردشگری هر ناحیه امری ضروری است، چرا که اغلب طرح های توسعه توریسم بر اساس جاذبه ها و فعالیت های مرتبط با محیط های طبیعی، میراث های فرهنگی و تاریخی صورت می گیرد. در این پژوهش قابلیت های گردشگری شهرستان های استان همدان بر اساس 9 شاخص اصلی جهت جذب گردشگر در میان 8 شهرستان مورد مطالعه قرار گرفته و نتایج آن با بهره گیری از مدل تحلیل عاملی (factor analysis) ارزیابی شده است و پس از آن با استفاده از روش رتبه بندی امتیاز استاندارد شده، شهرستان های استان همدان از لحاظ توسعه یافتگی گردشگری رتبه بندی و سطح بندی شده اند. نتایج به دست آمده از رتبه بندی و سطح بندی شهرستان های استان همدان نشان دهنده عدم توزیع هماهنگ پتانسیل ها و جاذبه های گردشگری در شهرستان های این استان می باشد، به طوری که بیشتر پتانسیل ها و جاذبه های گردشگری در سطح شهرستان همدان متمرکز شده است.