تاريخ تجارت جهاني در ايران به ويژه پس از ظهور نفت وروان شدن درآمدهاي عظيم ناشي از صادرات آن،اين واقعيت را نشان مي دهد كه همواره در تجارت خارجي ايران ، ركود و كاهش در توليد و صدور نفت موجب توجه بيشتر به رهايي از اقتصاد تك محصولي متكي بر صادرات نفت شده است ، ولي در مقام عمل موفقيتي دراين زمينه بدست نيامده، شايد علت اساسي آن عدم شناخت دقيق مساله و عدم توجه به امكانات وتوانائيهاي واقعي صنعت توريسم ايران باشد.
دراین راستا،این پژوهش به جایگاه استان آذربایجان غربی در توسعه اقتصادي جمهوري اسلامي ايران – باتاکید برصنعت توریسم - می پردازد ومسايلي همچون كشور ايران از نظر منابع گردشگري داراي مزاياي نسبي است ، با وجود زمينه هاي مساعد در صنعت گردشگري ، اين صنعت به جايگاه خود دست نيافته است و صنعت گردشگري ميتواند منبع اصلي ایجاد درآمد ، اشتغال ، ارز خارجي و بهبود تراز پرداخت ها باشد ، مورد بررسي قرار مي گيرد ونشان می دهد كشور ما علی رغم داشتن جاذبه هاي مهم طبيعي ، درماني ، تاريخي ، مذهبي ، فرهنگي ، ورزشي به عنوان عوامل توليد در صنعت گردشگري از كيفيت نسبتاً بالايي برخوردارند که نشان دهنده مزيت نسبي كشور در اين زمينه هستند ولی روند ورود گردشگران به كشوراز نوساناتي برخوردار بوده است و اين روند حاكي از آن است كه استراتژی عملگرای دراین زمینه وجود نداشته و در آمدهاي گردشگري نيز از همين روند برخوردار است که به لحاظ اقتصادی تراز گردشگری ایران حدودا 5 به یک منفی است لذا درراستای چشم انداز 20ساله ،ایران بایداقدامات اساسی تری را انجام دهد.