این مقاله بااستفاده ازشاخص اقلیم گردشگری (TCI) *(Touris Climate Index)میچکوفسکی ( 1985)به ارزیابی اقلیم گردشگری استان اصفهان پرداخته است.این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای فعالیت گردشگری با استفاده از پارامترهای میانگین حداکثرماهانه دمای روزانه(سانتیگراد)،میانگین دمای روزانه(سانتیگراد)،،حداقل رطوبت نسبی)درصد)،میانگین رطوبت نسبی روزانه(درصد)،بارش(میلیمتر)،ساعات آفتابی(ساعت)وسرعت باد(متربرساعت)موردارزیابی قرارمی گیرد.دراین مقاله،شاخص موردنظرایستگاه های استان که دارای آمارمشترک بودندمحاسبه وسپس نتایج حاصله به محیطGIS وارد وبااستفاده ازسیستم های اطلاعات جغرافیای،نقشه اقلیم گردشگری استان اصفهان درماههای مختلف ترسیم گردید.نتایج این مطالعات نشان می دهدکه شاخص اقلیم گردشگری مناطق مختلف متفاوت است.بهترین زمان سفردرفصول مختلف دراستان عبارت است از:درفصل بهاردرایستگاههای اصفهان،داران،شرق اصفهان،میمه،نایین،شهرضا،نطنز است.درفصل تابستان درهیچکدام ایستگاههای موجودبالاترین امتیازراکسب نکردند.درپاییزایستگاههای خوروبیابانک،کاشان،کبوترآبادوگلپایگان بدست آمد.درفصل زمستان ایستگاههای اردستان وخوروبیابانک بدست آمد.با توجه به موارد مذکورمیتوان گفت که شاخص مورد استفاده دراین پژوهش ،بخوبی توانایی لازم را برای ارائه وضعیت اقلیم گردشگری استان اصفهان دارا میباشد.