در چند دهه اخير با ظهور پارادايم توسعه پايدار در صنعت گردشگری، پايداری در اين صنعت به عنوان يکی از اصلی ترين و بحث انگيزترين مفاهيم توسعه گردشگری مطرح گرديده است. به طوريکه دستيابی به توسعه پايدار در اين صنعت نياز مند نگاهی کلی نگرانه و يکپارچه در تمام ابعاد اقتصادی و سياسی، اجتماعی و فرهنگی، اکولوژيکی و زيست محيطی و مديريتی کارآمد می باشد. با توجه به برخوداری کشور ايران از پتانسيل ها و استعدادهای بالقوه بالای تاريخی ـ فرهنگی و طبيعی در روستاها و اتکای ايران به درآمدهای نفتی،گردشگری روستايی به عنوان يکی از اشکال نوين صنعت گردشگری به عنوان گزينه هايی مناسب جهت رسيدن به توسعه پايدار مطرح می باشد. بدين منظور هدف از انجام تحقيق حاضر تأثير گردشگری روستايی بر جوامع محلی، با مطالعه موردی تالابهای شهرستان نقده از توابع استان آذربايجان غربی با استفاده از روش شناسی توصيفی ـ تحليلی و پيمايشی به شيوه پرسشنامه ای برای اندازه گيری پيشرفت و توسعه گردشگری در روستاهای دارای تالاب شهرستان نقده می باشد. سپس برای تجزيه و تحليل يافته ها از نرم افزارSPSS استفاده شده است. و متناسب با نوع داده ها، آزمون F برای آزمون فرضيه به کار گرفته شده است. نتايج حاصل از آزمون نشان می دهد که بين توسعه گردشگری در تالابها، حفاظت از آنها و نيل به توسعه پايدار رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.