به دليل ميل طبيعي انسان به زيبايي، به طور غريزي جذب مناطقي مي شود كه به لحاظ زيبايي ارزش داشته باشد ،زیبایی شناختی یکی از عواملی است که گردشگر را به يك مكان خاص مي كشاند .رودخانه ها به عنوان يكي از جاذبه هاي گردشگري مي توانند سهم به سزايي در جلب گردشگر داشته باشند . استان كرمانشاه بدلیل آب و هواي متنوع دارای رودخانه هاي فصلي و دائمي است که مي توانند براي فعاليت هاي گردشگري بسيار مفيد باشد در اين مقاله هدف شناخت مناطقي از رودخانه هاست كه مي توانند به لحاظ ارزش زيبايي شناختي مهم بوده و باعث توسعه گردشگري شوند. روش به كار رفته در اين پژوهش بصورت تركيبي (مطالعات ميداني، مطالعات كتابخانه اي) است كه براي نيل به اين هدف از روش لئوپولد در ارزيابي توان های رودخانه های استفاده گردید .ابتدا فاکتورهای موثر به سه دسته عوامل فيزيكي، بيولوژيكي و كيفيت آب ، عوامل ومصرف انساني تقسيم شد كه جمعادر برگیرنده 46 عامل است ؛ارزش هر عامل در محل بر اساس يك مقياس 1 به 5 تعيين گردید،البته در بعضي موارد ارزيابي مبتني بر اندازه گيري هاي دقيق است ( مثلا عرض رودخانه) و در ساير موارد مبتني بر ارزيابي كيفي( مثلا حالات آب)می باشد. براي هر يك از مكان ها اين 46 عامل بررسي و نتايج طي جداولي استخراج مي گردد.بر اساس نتايج بدست آمده رودخانه هايي كه در دره ها جريان دارند، پرآب ترند و داراي سرعت بيشتر و چشم اندازهاي زيبا و درختان و فضاي سبز بيشتر هستند به لحاظ زيبايي شناختي ارزشمندتر مي باشد و جاذب گردشگران بيشتري هستند، که در این پژوهش رودخانه های الوند،كفر آور، سيروان، دينور آب دارای بیشترین مجموع از عوامل زیبایی شناختی می باشد، ضمن اینکه رودخانه الوند واقع درمحل شالان (سایت شماره 14)ضمن اينكه به لحاظ زيبايي شناسي ارزشمند مي باشد در معرض خطر زيست محيطي نیز قرار دارد.