با توجه به رتبه جهاني ايران در جذب توريسم و رتبه كشوري چون فرانسه كه در سطر اول جذب توريسم جهاني قرار دارد ، در صدد برآمدم تا نقاط قوت بناهايي از اين كشور را( بخصوص درشهر پاريس ) ، بررسي كنم كه بيشترين درصد جذب توريسم را به خود اختصاص داده اند.اكثراين بناها يا متعلق به دوره هاي( رومانسك ، گوتيك،رنسانس و باروك)يعني قرنهاي 11تا 18 مي شوند و يا بناهاي مدرني را دربر مي گيرند كه با توجه به تكنولوژي پيشرفته روز و ايده هاي ناب معماري ، طراحي شده اندو براي انسانهاي عصر مدرن بسيار جذاب مي باشند. برج ايفل(نماد شهر پاريس و تكنولوﮊي مدرن )، نمونه اي از اين بناهاي عصر مدرن است . در برخي ازقسمتهاي تخريب شده ي بناهاي تاريخي به كمك تكنولوژي مدرن ،قسمتهايي به صورت تلفيقي با معماري گذشته ي بنا ساخته مي شود، كه نه تنها از ارزش اين ساختمانها نمي كاهد بلكه مخاطبان زيادي را به سوي خود جذب مي كند.
از ميان بسياري از سبكهاي رايج ، سبكهاي( هاي – تك ، اكو – تك)را كه در پي ايجاد رابطه اي متقابل بين تكنولوزي و طبيعت هستند براي اين مقاله انتخاب كرده ام .
كشور ايران به دليل داشتن شرايط اقليمي وتمدن چندين هزار ساله ، بايد بتواند درآمد ارزي زيادي را از صنعت توريسم به خود اختصاص دهد و ليكن رتبه ايران در سطح جهاني صنعت توريسم بسيار پايين است و اين مسأله جاي بسي تأمل دارد كه از ديدگاه هاي چون روانشناسي ، تاريخ ، معماري ، جامعه شناسي و مردم شناسي و... به اين صنعت نگرشي كارشناسانه داشته باشيم تا با تلفيق تمامي اين نظريات به راه كارهاي مناسبي براي رفع اين مشكل برسيم.