آمایش سرزمین به مفهوم بهره برداری بهینه از امکانات در راستای بهبود ووضعیت مادی ومعنوی جعرافیایی خاص است.آمایش سرزمین با رویکرد فضایی ومنطقه ای به منظور شنا خت توانمندی های توسعه بادرنظرگرفتن قابلیت های مکانی.تعامل آمایش سرزمین وتوسعه فضایی هدفی چون عدالت جعرافیایی رادنبال می نماید که از طریق ایجاد رفاه اقتصادی ،اجتماعی،فرهنگی وسیاسی فراهم می آید.آمایش سرزمین برنامه ریزی فضایی جامع وبلندمدت برای ساماندهی ومدیریت سرزمین برمبنای هویت ارزش ها ومصالح ملی ومقتضیات فرا ملی وجهانی است.دراین میان گردشگری یکی از ابعاد توسعه فضایی وتوسعه پایدار وبرنامه ریزی منطقه ای می باشدکه این برنامه ریزی مشتمل برمجموعه ای ازهدف ها سیاست ها واقدامات یکپارچه وهماهنگ برای سازماندهی در فضا درکاربرد وبهره وری مناسب از ظرفیت های منطقه ای وتعاملات فرهنگی فرا ملی فراهم آوردوازاین طریق قابلیت های توسعه گردشگری که موجب توسعه پایدار روستایی می شود باز شناخته شوددراین مقاله آمایش سرزمین وبرنامه ریزی منطقه ای با هدف بررسی قابلیت های گردشگری در زمینه توسعه پایدار روستایی مورد بررسی قرار می گیرد. گردشگری واقتصاد گردشکری درحال حاضر درحال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است .افزون براین بسیاری از برنامه ریزان وسیاست گزاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یا د می کنند. دراین راستا گردشگری روستایی نیز جزیی از صنعت گردشگری به بحساب می آیدکه می تواند با برنامه ریزی اصولی ومناسب وشناسایی مزیتهاومحدودیت های گردشگری روستایی نقش موثریی درتوسعه این مناطق ودرنتیجه توسعه ملی وتنوع بخشی به اقتصاد ملی برعهده داشته داشته باشداز این رو سوال مطرح شده این است که پتاسیل ها ومحدودیت های توسعه گردشگری روستایی کدامند ؟وچه راهکارهایی جهت توسعه گردشگری منجر به توسعه روستایی ونهایتا ملی میگرددوجود دارد؟درمقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی –تحلیلی وبا مطالعات میدانی وتعییین نقاط قوت و ضعف فرصتها؟ و تهدیدها بکمک روش swotراهکارهای جهت توسعه فعالیت گردشگری درروستاهای ارومیه برای رسیدن به توسعه روستایی پرداخته است.