عبارت «ارزش ویژه برند» یکی از واژه¬¬ها و عباراتی است که جایگاه قابل توجهی در موضوع برندسازی گردشگری دارد. مفهوم ارزش ویژه، مفهومی بر¬گرفته از مباحث مالی است؛ اگر¬چه زمانی که این عبارت را به حوزه برندسازی گردشگری منتفل می¬کنیم، بخش عمده¬ای از معنای خود را از دست می¬دهد. به طور عمده، سه رویکرد متفاوت¬ و کلی در تحقیقات مرتبط با برندینگ و¬¬ ارزش ویژه برند وجود دارد. رویکرد نخست بر مبنای مشتری است که در آن معیارهایی همچون منحصر بفرد بودن و پرستیژ برند، کیفیت ادراک شده، ترجیحات و رضایت گردشگر مدنظر است. رویکرد دوم بر مبنای مالی است که در بر¬گیرنده تمامی فعالیت¬ها و اقداماتی است که می¬توان به ارزش اقتصادی و مالی یک برند نسبت داد و بر ارزش مالی و پولی برند در بازار مانند پتانسیل فروش، ارزش بازار، هزینه جایگزینی و ... تمرکز دارد و رویکرد سوم ترکیبی از دو رویکرد فوق الذکر است. در چارچوب هر یک از این دیدگاه¬ها، نقطه نظرات متعددی در رابطه با معنا و مفهوم ارزش ویژه برند در حوزه گردشگری وجود دارد. در مقاله حاضر سعی شده است با استفاده از ادبیات موضوع و روش تحلیلی- توصیفی به موضوعات اصلی تحقیق در حوزه ارزش ویژه برند ملی و جایگاه آن در برندسازی گردشگری پرداخته شود.