امروزه، بسياري از برنامه ريزان و سياست گذاران توسعه، از گردشگري به عنوان رکن اصلي توسعه پايدار ياد مي کنند و اقتصاد گردشگري در حال حاضر در حال تبديل شدن به يکي از ارکان اصلي اقتصاد تجاري جهان است و مي تواند با برنامه ريزي اصولي و مناسب و شناسايي فرصت ها و محدوديت هاي گردشگري، نقش موثري در توسعه مناطق روستایی بر عهده داشته باشد. همچنین اکوتوريسم، به طور عمده بر منابع و جاذبه هايي استوار است که محيط طبيعي در اختيار گردشگر قرار مي دهد و از آن مي توان به عنوان يکي از منابع جديد درآمد در راستاي توسعه پايدار نام برد. در این تحقیق سعی بر این است که به بررسی نقش گردشگری بر توسعه روستا علیصدر پرداخته و با توجه به نقاط ضعف و قوت، فرصتها و تهدیدها (SWOT) راهکارهایی برای توسعه پایدار روستا ارائه دهیم. سوال اصلی این است که آیا در صورت استفاده از فرصت ها و توان های گردشگری روستای علیصدر، می توان زمینه توسعه پایدار روستایی را فراهم کرد؟ آیا توان های طبیعی روستای علیصدر، امکان توسعه اکوتوریسم را در منطقه فراهم می کند؟ روستای علیصدر از توابع شهرستان کبودرآهنگ در استان همدان، در منطقه اي کوهپایه ای واقع شده است و با وجود جاذبه منحصر به فرد غار علیصدر، توان بالایی در اکوتوریسم و جذب گردشگر داخلی و خارجی دارد، اما با چالشها و فرصتهایی برای توسعه روبه رو است. برای شناسایی اهمیت عوامل داخلی و خارجی از نقطه نظرات گروه های مختلف در غالب پرسشنامه ( مدیران، مردم و گردشگران) استفاده شود. در انتخاب جامعه نمونه از فرمول کوکران استفاده و برای هرگروه به ترتیب25، 84 و160 پرسشنامه تکمیل گردید. تحلیل داده ها در قالب مدل سوات انجام گرفت. تحليل ها نشان مي دهد که با توجه به توان ها و استعدادهاي بالقوه گردشگري منطقه، آن مي تواند به يک عامل توسعه درون زا تبديل شود که خود نياز به برنامه ريزي جامع براي بازنمايي نقاط قوت، تقويت فرصت و مقابله با تهديدات و ضعف ها را ضرورت مي بخشد. لازم به ذکر است راهکارهاي اين پژوهش می تواند در بهينه سازي وضع موجود گردشگري و توسعه منطقه مورد توجه قرار گیرد.