اکوتوریسم یا طبیعت¬گردی یکی از شاخه¬های توریسم است که بر جاذبه¬های طبیعی مبتنی بوده و هدف آن رسیدن به توسعه گردشگری پایدار می¬باشد. برنامه¬ریزی و توسعه زیرساخت¬های گردشگری، فعالیت¬های متعاقب آن و بازاریابی باید بر اساس شاخص¬های پایداری از نظر زیست¬محیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی انجام پذیرد. کشور ایران با ويژگی¬های طبيعی خاص برای شيفتگان اکوتوريسم منطقه، بسيار مستعد در زمينه جذب گردشگران طبيعی در سطح بين¬المللی می¬باشد. با این وجود، موانع و مشکلات زیادی در صنعت اکوتوریسم ایران وجود دارد که علاوه بر تخریب و کاهش کیفیت طبیعت و جلوه¬های طبیعی و مصنوعی، به کاهش جاذبه سرزمین¬های تحت تأثیر برای گردشگران داخلی و خارجی منجر شده و فرآیند توسعه پایدار این صنعت را با وقفه و اختلال مواجه ساخته است. در اين پژوهش ضمن آشنایی با مفاهیم توریسم و اکوتوریسم، به بررسی اثرات زیست-محیطی اکوتوریسم، ویژگی¬ها و معیارهای ایده آل آن و نیز وضعیت اکوتوريسم در کشور ايران و مهم¬ترین چالش‌هایی که توسعه اکوتوریسم با آن مواجه است، پرداخته شده است. امید است که با آگاهی در خصوص توان اکوتوریستی ایران و برنامه¬ریزی اصولی، علاوه بر حفاظت از محیط¬زیست منطقه، گام¬های مؤثری در ایجاد اشتغال که هدف نهایی آن دستیابی به توسعه پایدار است، برداشته شود.