رشد روزافزون گردشگري شهری و رقابتي شدن آن، لزوم توسعه این نوع گردشگری و توجه به زير ساختهاي لازم براي افزایش آسایش و رفاه گردشگران را انكار ناپذير نموده است. از اين رو، شناسايي و سنجش¬سطح واقعي آسایش گردشگران، نخستين-گام براي افزايش رضايت آنها و در نتيجه گسترش، توسعه و تثبيت گردشگري پايدار شهری خواهد بود. يکي از روشهاي سنجش آسایش گردشگران، ارزيابي احساس امنیت گردشگران در عرصه ها و مقاصد گردشگري است. براين اساس هدف تحقیق حاضر بررسی¬عوامل¬تاثیرگذار براحساس امنیت گردشگران شهری دراين¬عرصه ها مي باشد. براي تحقق اين هدف از روش تحقیق ترکیبی (پیمایش و توصیفی – تحلیلی) بهره گرفته شده است. جمع آوري داده¬های تحقیق با استفاده از پرسشنامه نامه صورت گرفته است¬. براي اين منظور با مراجعه به مراکز تجمع گرداشگران در شهر خرم آباد، تعداد308 نفر از گردشگراني که دربهار 1390به اين شهر سفر کرده بودند، به روش تصاوفي انتخاب و پرسشنامه‌ نزد آنان توزيع و تکميل شده است، براي تحليل داده‌ها، ازآزمونهاي T-Test، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی استفاده شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد که بين جنس ، آگاهی و نگرش به توانمندی پلیس و احساس امنیت گردشگران رابطه وجود دارد. اما بین سن و احساس امنیت گردشگران رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج این تحقیق به ارائه استراتژیهایی جهت افزایش احساس امنیت و آسایش گردشگران و توسعه گردشگری پرداخته است.