در این پژوهش با استفاده از شاخص TCIمیکزوکوفسکی به ارزیابی وتحلیل اقلیم گردشگری استان چهار محال وبختیاری پرداخته شده است . این شاخص به صورت سیستماتیک شرایط اقلیمی استان چهار محال وبختیاری را برای گردشگری با استفاده از هفت پارامتر اقلیمی ، میانگبن دمای روزانه، میانگین حداکثر ماهانه دمای روزانه،میانگین رطوبت نسبی روزانه،سرعت باد،حداقل رطوبت نسبی،بارش(mm)،کل ساعات آفتابی مورد ارزیابی قرار داده است. در این پژوهش شاخص مورد نظر برای چهار ایستگاه سینوپتیک استان که دارای آمار مشترک یازده ساله (1995- 2005) بوده اند محاسبه سپس با استفاده از نرم افزار GIS اقدام به پهنه بندی گردشگری برای ماههای سال گردید. بر اساس نتایج این پژوهش شاخص اقلیم گردشگری در استان چهارمحال وبختیاری متنوع می باشد. این شاخص نشان می دهدکه فصل زمستان شرایط مناسبی برای گردشگری در این استان نیست. در ماههای فصل بهار بجز آوریل( فروردین) برای غرب استان ( کوهرنگ)شرایط عالی وایده آلی برای گردشگریرای یبشتر مناطق استان مهیاست. در ماههای جولای وآگوست( تیر ومرداد)شرایطی ایده ال وعالی در سراسر استان برای گردشگری وجود دارد . لیکن در تیر ماه لردگان شرایط خیلی خوبی از این حیث دارد. در ماه سپتامبر( شهریور) کل استان دارای شرایط ایده آلی برای گردشگری است .درمیان ماههای فصل پاییزآگوست ( مهر)زمانی ایده آل وعالی برای گردشگری است . نوامبر(آبان) برای بخشهای شمالی، شرق وجنوب استان شرایط خوبی برای گردشگری دارد ، لیکن غرب استان ( کوهرنگ) دارای شرایط ناچیزی است . در ماه دسامبر(آذر) استان شرایط مناسبی برای امر گردشگری ندارد. با توجه به موارد فوق میتوان گفت که شاخص استفاده شده در این پژوهش قابلیت لازم را برای ارایه وضعیت اقلیم گردشگری در استان چهار محال وبختیاری دارد.