گردشگری در آغاز قرن بیست و یکم پدیده ی جهانی تلقی می شود. اهمیت توریسم و جایگاه آن در توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کشورها سبب شده که از آن با عناوینی چون صنعت سفید و صادرات نامرئی یاد شود. توریسم ورزشی به عنوان یکی از گونه های مهم گردشگری در جهان امروز محسوب می شود و منبعی سرشار از سود و درآمد را به همراه دارد. اهمیت این گونه از گردشگری سبب شکل گیری رقابت وسیع میان کشورهای مختلف در جهت کسب امتیاز میزبانی، رقابت های بزرگ و بین المللی گردیده است. این مقاله با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی سعی دارد به تحلیل توانمندی های گردشگری ورزشی و نقش آن درجهت دسترسی به توسعه پایدار کشور بپردازد. در ادامه راهکارهایی را در جهت توسعه توریسم ورزشی در ایران ارائه می نماید. مطالعات صورت گرفته نشانگر آن است که توریسم ورزشی با توجه به برخورداری از قابلیت هایی چون سود آوری اقتصادی، افزایش تعامل فرهنگی، ارتباط بین ملتها و رواج فرهنگ صلح و سلامت، توان آن را دارد که در برنامه ریزی های کلان کشور مدنظر قرار گیرد. برنامه ریزی و سرمایه گذاری در جهت بهره مندی از ظرفیت های فراوان این گونه از گردشگری می تواند راه را در جهت اعتلای اقتصادی کشور ایران و دست یابی به توسعه پایدار هموار سازد.