در زمان حاضر صنعت توريسم بزرگ ترين صنعت جهان محسوب مي گردد و پيش بيني مي شود در دهه 2020 ميلادي به صنعت شماره يک جهان تبديل گردد. کشورهاي مختلف جهان مطابق آمارهاي سازمان گردشگري جهاني در سال 2001 ميلادي 600 ميليارد دلار از راه فعاليت گردشگري درآمد داشته اند و 700 ميليون نفر گردشگر در اين سال به کشورهاي مختلف جهان مسافرت کرده اند.نزديک به 300 ميليون نفر نيز به صورت مستقيم و غير مستقيم در صنعت گردشگري مشغول به فعاليت بوده اند . پيش بيني مي شود که تا سال 2007 ميلادي اين صنعت با 68 درصد رشد به مبلغ باور نکردني 6/1 تريليون دلار دست يابد.استان آذربايجان شرقي از مناطق پر بازده ايران براي جذب گردشگر است.اهميت اين موضوع به واسطه وجود آثار تاريخي و جاذبه هاي متعدد سياحتي ، مذهبي ، فرهنگي ، تجاري و جز آن روز به روز در حال افزايش است. اين در حالي است که امکانات گردشگري موجود نيز به تنهايي قادر به تامين نيازهاي رو به افزايش توريست¬ها در استان نيست و توسعه عاجل اين امکانات را طلب مي¬کند. اين استان به واسطه همجواري با کشورهاي آذربايجان، ارمنستان و جمهوري خود مختارنخجوان و نيز قرار گرفتن در مسير محور ارتباطي با اروپا و اهميت استراتژيکي اين موضوع براي رسيدن به توسعه پايدار و جذب گردشگر داخلي و خارجي و منافع سرشار حاصل ازجذب گردشگر نسبت به ساير مناطق ايران اهميت بالايي را دارا است. اين مقاله به دنبال رسيدن به عامل يا عواملي است که باعث شده استان آذربايجان شرقي از مواهب اقتصادي و فرهنگي صنعت توريسم بي بهره بماند و هم چنين ارائه راهکارهايي جهت جذب هرچه بيشتر توريست و توسعه اين صنعت نوپا مي باشد. باتوجه به آمار و اطلاعات محدود راجع به توريسم درکل کشور و نيز استان آذربايجان شرقي با تکيه بر آمار هتل¬هاي استان سعي در ارائه يک ضريب تکاثر اقتصادي توريسم شده است و آن را با کل کشور و هم چنين استان اصفهان مقايسه کرده تا ميزان تاثيرکيفيت هتل ها بر جذب توريست مشخص گردد.