توریسم در محیط روستا نقش بسیار مهمی در توسعه پایدار روستایی ایفاء می‌کند. توسعه روستايي پايدار عبارتست از وحدت ميان ابعاد اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و زيست محيطي به منظور بالا بردن سطح معيشت ، كيفيت زندگي و رفاه مردم روستايي است. گردشگری روستایی مجموعه فعالیت‌ها، خدمات و مهمان‌ نوازیهایی که توسط کشاورزان و روستاییان به منظور جذب گردشگران به روستایشان برای درآمد جنبی صورت می‌گیرد و توسعه پايدار فرايندي است كه نيازهاي نسل هاي كنوني را بدون توجه به مخاطره انداختن توانايي نسل آينده ( در تأمين نيازهايشان ) برآورده مي كند بنابراین حفظ محیط زیست یکی از ابعاد مهم توسعه پایدار است و توریسم در محیط‌های روستایی به علت بستگی به جذابیت‌های طبیعی و محیطی، تلاش زیادی در حفظ آن دارد و از آنجاكه گردشگري با محيط طبيعي و فعاليت هاي اجتماعي- اقتصادي رابطه متقابل دارد ، مي تواند آثار مثبت و منفي بر جاي گذارد.
هدف اين مقاله بيان اصول و مفاهيم گردشگري روستايي و ارتباط آن با توسعه پایدار می باشد. این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه‌ای مورد بررسی قرار گرفته و برای این کار از طبقه بندی اسنادو تحلیل محتوا استفاده شده است.