گردشگری در معنای جدید آن که بتدریج از نیمه دوم قرن نوزدهم مطرح شده است تجارت پرسود و منفعتی محسوب می شود که از جابجایی ها و تحرک انسانها در داخل و خارج حد و مرزهای جغرافیایی و سیاسی در زمان صلح ناشی می شود. گردشگری روستایی یکی از مهمترین صنایع با ارزش می باشد که می تواند در رسیدن به توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موثر واقع شود. این مقاله به بیان نقش گردشگری روستایی به عنوان یک راهکار مناسب برای رسیدن به توسعه، به ویژه در مناطق روستایی می پردازد و در نهایت پیشنهاد می کند که گردشگری روستایی به عنوان یک راهبرد اساسی در نظام برنامه ریزی کشور لحاظ شود.
در این بررسی پتانسیل های توریسم روستایی شهرستان همدان با تأکید بر برخی از روستاهای اطراف آن، از جمله ابرو، ورکانه، خاکو به عنوان یک نمونه مورد ارزیابی قرار گرفته است و جهت بررسی بیشتر و نتیجه بهینه، از مطالعات میدانی، پرسشنامه و پیش فرض هایی که می تواند نقش مهمی در توسعه ی روستایی داشته باشند استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که شرایط اقلیمی ، فرهنگی ، اجتماعی و بافت روستاهای مورد مطالعه به عنوان یکی از جذاب ترین گونه های گردشگری روستایی می باشد که در صورت توجه می تواند در توسعه صنعت توریسم بویژه همدان نقش آفرین باشد.
این امر می تواند با حمایت دولت، بخش خصوصی و همچنین با برنامه ریزی و مدیریت صحیح و موثر سیاست گذاران و سازمان گردشگری ، تغییرات اساسی در بهبود وضعیت روستاهای مورد مطالعه بووجود آورده وازمهاجرت جوانان به شهرها جلوگیری نماید.