در حال حاضر، صنایع¬دستی و صنایع بومی به یکی از ارکان اصلی تجارت جهانی تبدیل شده ¬است. در این میان شهرهای مازندران میراث¬دار هنرهای دستی و بومی هستند، که در گذر زمان رو¬به فراموشی نهادند. که این بافت¬ها، حاصل تلفیق باورهای قومی و سلیقه ذوقی بافنده است که در جهت حفظ اصالت و هویت بومی، توجه به نقش مایه¬های غنی این آثار می¬تواند راه¬گشا باشد. در حال حاضر شهر آلاشت که امروزه یکی از شهرهای سوادکوه محسوب می شود از مراکز مهم تولید و عرضه جاجیم در کشور می-باشد. این تحقیق با روش توصیفی –تحلیلی و با هدف شناسایی و تحلیل توان¬های صنعت جاجیم بافی آلاشت و با استفاده از تکنیک SWOTانجام گرفته است. نتایج حاصل از تحلیلهای SWOT دراین پژوهش حاکی از این واقعیت است که، راهبردهای جاجیم¬بافی در شهر آلاشت به راهبردهای تهاجمی نزدیک می¬باشد و مسولین باید سعی کنند از نقاط قوت و فرصت¬ها نهایت استفاده را برده و در جهت این راهبردها گام بردارند. تعیین انجمن¬های مستقل صنفی، نمایشگاه¬های فصلی، راههای ارتباطی مناسب، بکارگیری نیروهای متخصص از مواری به شمار می آید که مسولین با بهره گیری از آنها می توانند صنعت جاجیم بافی منطقه را متحول سازند و بر فرصتهای گردشگری منطقه بیفزایند.