شرایط طبیعی و مورفولوژیکی،عوامل و مناصر اقلیمی به همراه ساختار اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی محیط های روستایی اشکال گوناگون و متنوعی از روستاها را به وجود می آورد که هر کدام به لحاظ فیزیکی و تیپ معماری ، نوع معیشت ، آداب و رسوم و سنتها،اعتقادات مذهبی و قومی-قبیله ای با یکدیگر اختلاف داشته و همین عدم یکنواختی و خصوصیات انحصاری است که برای گردشگران جاذبه داشته و علاقمند به دیدار آنها هستند.حس کنجکاوی گردشگران،بویژه توریست های کاوشگرنیز،انگیزه دیگری برای شناخت و پی بردن به شیوه معیشتی و آداب و رسوم و فرهنگ روستانشینان مختلف جهان است.هدف تبیین و تحلیل مفهوم گردشگری روستایی به منظور توسعه این مناطق که بخش مهمی از سرمایه ملی در آن نهفته است می باشد.رویکرد حاکم بر این پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده که با استفاده از منابع مکتوب (کتاب،مقالات و مجلات مرتبط با موضوع) جمع آوری و سپس بر اساس اطلاعات بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و در نهایت راهبردهای بهینه برای توسعه گردشگری پایدار روستایی در سطح کشور ارائه شده است.مهمترین پرسش تحقیق عبارت است ازاینکه:راهبردهای موثر در توسعه گردشگری روستایی پایدار کدامند ؟و بر این فرض استوار است که با اتخاذ سیاست های راهبردی نظیر: مدیریت گردشگری روستایی ، مشارک جوامع محلی و نهادی، گردشگری پایدار محقق خواهد شد.که نتیجه آن افزایش اشتغال ،افزایش تولید ،ایجاد درآمد،تسریع در روند گردش پول ،افزایش سطح رفاه و بینش عمومی ،تقویت و حمایت از خدمات محلی ،کاهش مهاجرت و جلوگیری از روند آن ،انتقال سرمایه به مناطق محروم و دور افتاده ،حفظ محیط زیست در سطح جوامع روستایی و توسعه پایدار را در پی خواهد داشت.