توریسم به عنوان منبع اصلی اشتغالزایی، یکی از سه صنعت درآمدزای مهم جهان در کنار نفت و خودروسازی مورد توجه قرار گرفته است که دارای آثار سودمند اقتصادی،زیست محیطی،فرهنگی و اجتماعی در ابعاد گوناگون میباشد.صنعت توریسم بحث استراتژیکی است که قادر به جذب ده ها میلیون نفر توریسم ورزشی به سمت رقابت های المپیک و جام جهانی می باشد.این عامل به رقابتی وسیع و جدی میان کشورهای مختلف به منظور گرفتن امتیاز میزبانی رقابت های بزرگ بین المللی مبدل شده است.این صنعت پدیده چند بعدی است که موفقیت در بهره برداری از آن مستلزم بهبود شرایط عمومی کشور،ثبات اقتصادی و اجتماعی،گسترش و تقویت زمینه های مربوط به توریسم ورزشی است.در این حیطه و در دایره بازاریابی ورزشی سه عامل سوق دهنده،جلب کننده و بازدارنده بطور ویژه اثرگذارند. قیامی راد ومحرم زاده (1386)،محمودی یکتا (1387)،میراندا واندوزا (2005) ،دیری وجاگو (2007) بر این رأی بودند توریسم ورزشی به کمک مجموعه جاذبه های طبیعی و عوامل اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی در کنار رویدادهای ورزشی توسعه می یابد همچنین بستری مهم برای بهبود وضعیت اقتصادی ملی و محلی کشور میزبان محسوب می شود.با توجه به هزینه بر بودن رشته های ورزشی و ضرورت برنامه ریزی جهت حرکت در راستای توسعه جهانی،پژوهش حاضر قادر است الگوی مناسبی برای سودآوری از رویدادهای ورزشی برگزارشده با محور قراردادن صنعت توریسم ورزشی ارائه دهد.