در جهان كنوني انسان وآسايش او سرلوحه بسياري ازبرنامه ريزيها قرار مي گيرد و براي نيل به اين هدف و ارزيابي آسايش و عدم آسايش انساني از مدل ها وشاخص هاي زيست اقليمي متعددي استفاده مي گردد تا بهترين شرايط ممكن براي اسكان بشر و توسعه سكونتگاهها و امورگردشگري ويژه مشخص گردد. در اين مقاله آسايش زيست اقليمي و پتانسيل هاي اكوتوريستي براساس روشهاي بيكر-تعادل گرمايي- ترموهيگرومتريك برپايه داده هاي آماري ايستگاه هواشناسي سينوپتيك شهر اردبيل طي سالهاي 2005-1976 ارزيابي شده و شرايط آسايش وعدم آسايش انسان در طول ماه هاي مختلف سال از نظر بيوكليمايي و توريستي مشخص گرديده است : نتايج حاصله نشان داد كه شهر اردبيل در طول سال از نظربيوكليمايي و توريستي داراي شرايط سرد تا ملايم است.از فصل بهار تا پاييز داراي بهترين شرايط اقليمي براي زيست وگردشگري است.