گردشگري روستايي در ارتباط با توسعه روستايي و توسعه پايدار مورد توجه است. در واقع، گردشگري روستايي نوعي گردشگري پايدار است كه از منابع نواحي روستايي بهره برداري مي كند، اثرات تخريبي بر محيط ندارد و سود زيادي براي نواحي روستايي از جهت بهره وري، اشتغال، توزيع مناسب ثروت و درآمد، حفاظت از محيط زيست و فرهنگ روستايي، به كار گيري و مشاركت مردم محلي و شيوه مناسب هماهنگي و تطابق ارزش ها و عقايد سنتي با ارزش هاي عصر نوين، به همراه دارد. گردشگري روستايي مي تواند نقش مهمي در توسعه مناطق روستايي كه داراي مناظر طبيعي جذاب ، روستاهاي جنگلي، كوهستاني و ساحلي و متنوع از نظر فرهنگي، اقليمي و قومي مي باشد، ايفا نمايد. گردشگري روستايي منافعي نظير ايجاد فرصت هاي شغلي، كسب درآمد بيشتر براي دولت، افزايش درآمد خانوارهاي روستايي، ايجاد رفاه اجتماعي و غيره دارد، اما مانند شمشير دو لبه اي است كه در صورت تبديل شدن به گردشگري افسار گسيخته، مي تواند بر پيكره طبيعي و فرهنگي روستاها آسيب وارد كند. براي دست يابي به منافع گردشگري بايد كليه موانع و مشكلات موجود در سر راه اين فعاليت از قبيل فقدان مهارت هاي مديريتي، بازار يابي نامناسب، فقدان يا كمبود خدمات مورد نياز گردشگران، محدوديت هاي فصلي، فقدان قوانين و مقررات و غيره مرتفع شود. براي اين منظور بايد به اقداماتي از جمله ايجاد و توسعه زير ساخت ها، تبليغات و بازاريابي پايدار، برگزاري مسوؤلانه تورهاي گردشگري، زمينه سازي براي سرمايه گذاري بخش خصوصي وغير دولتي در زمينه گردشگري روستايي، اولويت بخشي به خواست ها و اهداف مردم محلي در راستاي برآوردن نياز هاي آن ها و تدوين قوانين و مقررات متناسب، دست زد. این خود نیازمند پژوهشهای متعددی به صورت کلی و جزئی درباره تاثیرات مثبت و تبعات منفی آن در زندگی روستایی است که رویکرد پژوهش حاضر در این راستا قرار دارد. هدف از این مقاله مروری، تبیین و تحلیل صنعت توریسم و بررسی تاثیر و نقش آن در توسعه پایدار روستایی است و در آخر پیشنهادهایی برای استفاده بهینه از صنعت توریسم در منطقه روستایی ارائه می‏گردد، نتایج مطالعات در این زمینه نشان می‏دهند که صنعت توريسم روستايي از يك طرف با تنوع بخشي به اقتصاد محلي و تحرك رشد اقتصاد محلي مي‏تواند نقش ارزنده‏اي را در برنامه‏های توسعه پایدار روستايي و بالطبع منطقه ای ايفا نمايد از طرف ديگر می‏تواند وسيله اي براي تحريك رشد اقتصادي از طريق غلبه بر انگاره هاي توسعه نيافتگي و بهبود استاندارد هاي زندگي مردم محلي در منطقه به حساب آيد که نقش آن در تحول اقتصادی منطقه بارز خواهد بود.