یک طراحی معماری پایدار همواره بر اساس مطالعات جامع و کامل که بر گرفته از مبانی و احکام پایه مي باشد كه یک سري از قوانین و توصیه هایی را بوجود مي آورد كه رویکرد بسیار تاثیر گذار در دستیابی به معماری پایدار خواهد داشت .اصول و مبانی طراحی معماری در ایجاد ساخت یک بنا یا شهر و روستا که در هر مقیاسی باشند در قالب الزامات و توصیه های امروزی یا نیازهای کنونی و تلفیق با معماری گذشته موجب ایجاد فضاهای آرامشی و آسایشی ساکنان خواهد شد. در این برهه زمانی که معماری پایدار زمان حال را بعنوان پلی بین معماری گذشته که دارای ویژگی های مناسب زیادی بوده و نیازهای کنونی درنگاهی به آینده بوجود خواهد آورد. حال در این الزامات توجه به معماری بومی ، محلی و منطقه ای ، تاثیرات اقلیمی و شرایط جوی و جغرافیایی ، اجرایی و سازه ای ، مصالح مناسب و بوم آورد ، مکان گزینی فضایی و سکونتی ، واحد های همسایگی و فضای سبز در محیط روستا تاکید دارد .
روستاها در هر جایی که قرار گرفته اند متناسب با شرایط اقلیمی و جغرافیایی خصوصيات منحصر به فردی دارند که آنها را از هم متمایز می کند تلفیق معماری با طبیعت مهمترین شاخصه این بافت هاست .
فرآورده های معماری – روستایی در هر مقیاسی که باشند و روزی زندگی در آنها متوقف گردد ، روی به تخریب می گذارند از این رو توجه به سیمای روستا و نیازهای ساكنان در طراحی پایدار امری ضروری است .
شرایط اقلیمی روستاها ، نوعی الگوی سکونتی را ایجاب می کند که هماهنگی منظر طبیعی را با معماری به مثابه امری لاینفک ارتباطی تثبیت می کند و در نتیجه این روابط الزامات و ضوابطی بوجود می آید که تفکر معمار را در تدوین و طراحی الگوی مناسب در بر خواهد داشت.