مدلهای گوناگونی برای بررسی ویژگیها و توانمندیهای اقلیمی مناطق گردشگری از سوی محققان مورد استفاده قرار می گیرند که برخی از آنها واجد خصوصیات لازم برای این نوع مطالعات نیستند. تلاشهای زیادی برای انطباق نیازهای گردشگری از نظر اقلیمی با مدلهای اقلیمی و زیست اقلیمی صورت گرفته است. ارائۀ مدلهای نسل جدید اقلیمی برای کاربردهای گردشگری، از جملۀ این تلاشها محسوب می شود.
در این نوشته سعی بر این است که با مروری بر ویژگیهای مدلهای سنتی مورد استفاده در مطالعات اقلیم گردشگری، ویژگیهای مدلهای نسل جدید نیز مورد بحث قرار بگیرد. در پایان این نوشتار سعی خواهیم نمود تا مروری و نقدی بر کارهای پژوهشی این حوزه در ایران طی سالهای اخیر، صورت بگیرد. اعتقاد بر این است که شیوۀ مرسوم در تحقیقات اقلیم گردشگری نیاز به آسیب شناسی جدی دارد.