ظهور اندیشه توسعه پایدار در دهه 60 میلادی به همراه پر رنگ شدن نقش جوامع محلی با تأکید بر نگرش پایین به بالا، تمامی زمینه های علمی و صنعتی در جهان را تحت تأثیر قرار داده است. در این بین گردشگری نیز از این تأثیر بی بهره نبوده و دچار تحولاتی شده است. کشور ایران با دارا بودن جاذبه های طبیعی، فرهنگی، مذهبی و تاریخی جزء 10 کشور اول دارای جاذبه های گردشگری جهان محسوب می شود. در این بین می توان مرزهای دریایی، تالاب ها، پارک های ملی، دریاچه ها، مناطق کویری، روستاهای تاریخی، بناهای تاریخی و غیره را نام برد. در این تحقیق، وضعیت اکوتوریسم، آمار اکوتوریسم در ایران، تنوع زیستی و جاذبه های گردشگری، مشکلات گردشگری، اثرات گردشگری بر محیط زیست و روستاها و نقش جوامع محلی جهت توسعه پایدار روستاها و مناطق گردشگری مطالعه شده است. در پایان با توجه به مشکلات و موانع موجود پیشنهاداتی ارائه شده است.