به پدیده خوردگی و انحلال توده سنگ های کربناته(آهک و دولومیت) کارست گفته می شود. مطالعه سازندهای کارستی به دلیل اینکه تقریبا ً٢٠ درصد ازسطح کره زمین بر روی سازندهای کربناته قرارگرفته و جمعیت قابل توجه ای از جهان یا بر روی منابع کارستی زندگی می کنند یا آب مورد نیاز خود را از آن تأمین می کنند دارای اهمیت بسزایی است. لیتولوژي، وجود درز و شکاف هاي فراوان داراي پدیده هاي کارستی در ارتباط با منابع آب زیرزمینی بوده و از اهمیت ویژه اي برخوردار است (حرمی و همکاران، 2010). در پدیده کارستی شدن منطقه عوامل بسیاری نقش دارند که مهمترین آن ها عبارتند از: سنگ¬شناسی، آب و هوا، تکتونیک و شیب توپوگرافی. با انجام بازدیدهای میدانی برای بررسی زمین ریخت شناسی و شناخت ویژگی های سنگ شناختی پدیده های زمین ریخت شناسی کارست در سازند های دوران نوزیستی محدوده خاور تهران (سازندهای قم و زیارت) شامل میکروکارن، کارن، چاله باران، چکادک و ژرف شیار هستند. روند کارستزایی در سازند زیارت به مراتب بیشتر و شدیدتر از سازند قم بوده است. با توجه به شرایط برابر آب و هوایی، این تفاوت ناشی از ویژگیهای سنگ شناسی بهتر (مانند ستبرای لایه، میزان خلوص سنگ)، و فشردگی بیشتر شکستگی ها در سازند زیارت می باشد.