امروزه مراکز داده ممکن است حاوی ده ها هزار کامپیوتر با نیازهای قابل توجه پهنای باند باشند. معماری شبکه معمولا از یک درخت مسیریابی و عناصر سوئیچینگ با تجهیزات تخصصی‌تر و گران‌قیمت‌تر که به سوی سلسله‌مراتب شبکه پیش می‌رود تشکیل می‌شود. متاسفانه حتی زمانی که آی‌پی سوئیچ‌ها یا روترها در بالاترین‌– پایان قسمت استقرار می‌یابد این توپولوژی در نتیجه ممکن است تنها 50 درصد از مجموع کل پهنای باند موجود در لبه‌ی شبکه را پشتیبانی کند در حالی که هنوز هزینه‌های فوق‌العاده‌ای را ایجاد می‌کند. پهنای باند غیریکنواخت در میان گره‌های مرکز داده طراحی نرم افزار را پیچیده و عملکرد کلی سیستم را محدود می‌کند. در این مقاله نشان می‌دهیم که چگونه سوئیچ‌های اترنت برای حمایت از پهنای باند کل خوشه متشکل از ده‌ها هزار عنصر به کار می‌روند. شبیه اینکه چگونه خوشه‌های کامپیوترها جایگزین SMP و MPPS های تخصصی‌تر شده‌اند، ما معماری مناسب و سوئیچ‌های پیوسته که ممکن است عملکرد بیشتر با هزینه‌ی کمتر از راه‌حل‌های بالاترین-پایان را در دسترس قرار دهند استدلال می‌کنیم. رویکرد ما نیاز به هیچ تغییرات در رابط انتهای شبکه میزبان، سیستم عامل ، و یا برنامه‌های کاربردی ندارد؛ و به طور کاملا عقبگرد سازگار با اترنت، IP، TCP است.