زمينه و هدف: گیاه مورخوش با نام علمي Zhumeria majdae Rech.f. & Wendelbo گياهي دارويي و بومي نواحي جنوبي ايران و استان هرمزگان است كه در طب سنتي در درمان بسياري از اختلالات مورد استفاده بوده و تحقيقات متعددي در جهت شناسايي تركيبات گياهي و خواص درماني آن انجام گرفته است. اين مطالعه مروري با هدف بررسي خواص فارماكولوژيكي، توصيف و پيشنهاد عوامل فعال فارماكولوژيكي موجود در آن و نيز بيان مكانيسم هاي احتمالي اثربخشي آنها جهت استفاده در تحقيقات پزشكي و دارويي آينده انجام شده است.
روش بررسي: اطلاعات اين مطالعه مروري با جستجوي كليد واژه Zhumeria majdae Rech.f. & Wendelbo در كتب و مقالات علمي منتشر شده در بانك هاي اطلاعاتي همچون EBSCO ،Scopus ،Science Direct ،Web of Science Prangos، Pubmed و Iran medex بدست آمده است.
يافته ها: از مورخوش در پزشكي سنتي در تسكين درد، التهاب و به كارگيري عليه ميكروارگانيسم هاي مختلف از جمله باكتري ها و قارچ ها استفاده شده است .. تركيبات اصلي اسانس گياه مورخوش، تركيبات مونوترپني بويژه لينالول، کامفور و ليمونن و به ويژه آنتي اكسيدان ها در اين گياه، عامل خواص ضد اكسيداني، ضد التهاب،ضد ميكروبي، ضد ويروسي، ضد دردي، ضد اسپاسمي و اثر گياه است كه در تحقيقات آزمايشگاهي به اثبات رسيده است.
نتيجه گيري: كاربردهاي سنتي گياه مورخوش در درمان بسياري از بيماري ها و وجود تركيبات گياهي و دارويي ارزشمند در اين گياه مي تواند زمينه اي را براي كشف داروهاي با منشا گياهي در توليد آنتي بيوتيك ها، مسكن ها و داروهاي درمان مشکلات گوارشی به وجود آورد و كليدهايي را در انجام كارآزمايي هاي باليني در اختيار دانشمندان قرار دهد.