نیکل از جمله آلاینده¬های فلزی است که در غلظت¬های بالا در صنایع آبکاری یافت می¬شود. از این رو استفاده از مواد جاذب برای حذف آن از آب و پساب ضروری است. منیزیا حاصل از تجزیه حرارتی منیزیت می¬تواند به عنوان جاذب برای حذف فلزات سنگین به کار رود. هدف از انجام این تحقیق بررسی اندازه ذرات منیزیا (ذرات 1/4-1 و 4-2 میلی¬متر) و مقدار آن در حذف نیکل از آب¬های آلوده است. در این مطالعه تجربی منیزیا در دمای 550 درجه از منیزیت حاصل شده و سپس تاثیر عوامل موثر بر این فرآیند (اندازه ذرات و غلظت جاذب) با ثابت نگه داشتن سایر پارامترها (زمان واکنش 30 دقیقه، 5 PH= و غلظت نیکل 100 میلی¬گرم بر لیتر) انجام گرفت. یافته¬های حاصل از این تحقیق نشان داد که ذرات منیزیا 1/4-1 میلی¬متر نسبت به ذرات 4-2 میلی¬متر جذب بیش¬تری داشته و در مورد هر دو ذرات با افزایش مقدار جاذب از 0/1 به 1 گرم، میزان جذب افزایش یافته است.