تغيير و تحولات چندين دهه صنعت ورود به عصر جديد يا عصر فرا صنعتي و عصر اطلاعات و عصر ارتباطات حاصل پيدايش سيستم هاي مديريتي مختلف در سازمان ها بوده است . براثر بهبود سيستم هاي مديريتي نتايج بسيار مفيدي براي سازمان پديدار مي شود كه از مهمترين آنها مي توان به بهره وري در سازمان اشاره نمود . بي گمان رشته اقتصادي جوامع در گرو نرخ رشد بهره وري آنان باشد به طوري كه كشورهاي صنعتي و داراي اقتصاد پويا كشورهايي هستند كه داراي بهره وري در سيستم هاي خود مي باشند. از طرفي روزانه شاهد حوادث، بيماريهاي مختلفي در سازمان هستيم كه با زيانهاي مستقيم و غير مستقيم خود سازمانها را تحت تاثير قرار مي دهند لذا وجود يك رابطه مستقيم بين بهره وري ورعايت اصول ايمني، بهداشت ومحيط زيست از بديهيات است بررسي ديدگاههاي مختلف بهره وري معلوم مي نمايد كه در همه آنها يك ركن بعنوان عامل تعيين كننده در ميزان بهره وري مشترك است و آن نيروي كار(كارگر) مي باشد . از بررسي عوامل موثر در مديريت HSE نيز چنين بر مي آيد كه نيروي انساني بعنوان مهمترين عامل تاثير گذار بر شرايط ايمني، بهداشت و محيط زيست مي باشد . بنابراين هر شرايطي كه بتواند نسبت به حفظ و صيانت نيروي انساني منجر شود در واقعه باعث بهبود وضعيت بهره وري و HSE سازمان خواهد شد.