در زنجیره ساختار حلقه های ناگسسته تولید، انتقال و توزیع صنعت برق، انرژی الکتریکی جوهر حیات پیوستگی آن محسوب می‌شود و این انرژی با ارزش در بخش توزیع صنعت برق معنای کار مایه را در می یابد. قابلیت ساختار شبکه توزیع برق و کیفیت بهره برداری از آن از فرآیند طراحی مهندسی نشأت می گیرد و بین درجه کیفیت طراحی مهندسی و میزان بهره وری شبکه توزیع برق رابطه همبستگی معنی داری وجود دارد. طراحان شبکه با چالش های زیادی در جهت طراحی و گسترش شبکه های توزیع برق روبرو هستند. این چالش ها به فاکتورهای زیادی وابسته است. تغییرات زیست محیطی و مدل های تنظیمی، الگو های آب و هوایی، استفاده از تکنولژی های جدید، افزایش شدید مشتری و گذر شبکه توزیع برق از حالت غیر فعال به فعال فاکتور های مهم تاثیر گذار بر شبکه هستند. در چند سال اخیر تغییرات چشمگیری در زمینه طبیعت شبکه، شناخت محیطی آن و گزینه های مدیریت بار صورت گرفته است. موازی با این افزایش بار، ظهور مدل های مختلف تولید انرژی طراحان شبکه توزیع را مجبور کرده که تکنیک های جدید را به کار گیرند و شیوه های جدید را طراحی کنند تا بتوانند طراحی آینده شبکه را شبیه سازی کنند. اصول پیش بینی بار، دسته بندی شبکه، مدیریت تنظیم ولتاژ، قابلیت اطمینان سیستم، کیفیت توان، تلفات شبکه قدرت، سناریوی شبکه های هوشمند و تجدید شدنی و ارزیابی اقتصادی پروژه از موارد بسیار مهم و تاثیر گذار بر طراحی راه حل های جدید برنامه ریزی شبکه توزیع می باشد که باید مد نظر قرار گیرد. مطالعه تحولات بخش توزیع صنعت برق کشور ایران در سال های اخیر نشان می دهد که توجه مدیریت شرکت های توزیع برق به ارتقاء کیفیت طراحی مهندسی به منظور دستیابی به افزایش سطح بهره وری سیستم از شتاب روز افزونی برخوردار گردیده و امروزه در اغلب شرکتهای مذکور سیستم مدیریت کیفیت (ISO9001: 2000) به عنوان عامل تضمین ارزش مورد انتظار تحقق اهداف کیفی مدیریت آنها تلقی می شود.