شاخص EIQ (شاخص تاثیر زیست محیطی) یک روش محاسبه تاثیرات زیست محیطی آفت کشها است که با اندازه گیری این شاخص می توان به پرمخاطره ترین آفت کش از لحاظ زیست محیطی در یک منطقه پی برد و با جایگزینی آن با آفت کش دیگر، سلامت زیستی جامعه ای خاص را تامین نمود و همچنین می توان با معرفی آفت کش های جایگزین و کم خطر یک محصول خاص، پایداری محصول در جامعه را سبب شد. در این مطالعه مقدار این شاخص برای ماده موثره علف کش های مصرفی در محصول گندم و جو، ذرت و چغندر در شهرستان مشهد تعیین شده و محاسبات مزرعه ای انجام شد. برای مقایسه علف کش ها و روش های مدیریت آفت، شاخص EIQ-FUR (نرخ کاربرد مزرعه ای) محاسبه گردید. طبق نتایج به دست آمده، علف کش های مزارع گندم بالاترین شاخص EIQ و علف کش های مزارع چغندر کمترین مقدار این شاخص را دارا بودند. در مقابل علف کش های مزارع چغندر بیشترین EIQ-FUR را دارا بودند. نتایج نشان می دهد که علیرغم پایین بودن شاخص EIQ و اجزای آن در علفکش های مصرفی در مزارع چغندر، مقدار بالای مصرف آن سبب شده است که مخاطره زیست محیطی آنها افزایش یافته و EIQ-FUR بیشتری را دارا باشند.