بطورکلی برای تصفيه فاضلاب از فرآيندهاي فيزيكی، شيميايي و بيولوژيكي استفاده مي‌شود. یکی از روش های تصفیه فاضلاب،
برکه‌های تثبیت مي‌باشند. به منظور بررسی کارایی برکه های تثبیت فاضلاب در حذف پارامترهای فیزیکی و شیمیایی از فاضلاب این مطالعه بر روی برکه های تثبیت فاضلاب شهرضا انجام شد تا بتوان علاوه بر استفاده از نتایج حاصله در برنامه ریزیهای آتی تصفیه خانه فاضلاب مورد مطالعه به منظور بهبود کیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی پساب خروجی، در احداث و راه اندازی تصفیه خانه های مشابه نیز استفاده نمود.
در این تحقیق در يك دوره پايش چهارماهه، از پنج نقطه تصفیه خانه شامل ورودي، خروجي بركه بي‌هوازي، خروجی برکه‌های اختياري اول و دوم و خروجی برکه تکمیلی به صورت ماهیانه نمونه ‌برداری انجام شد و پارامترهایی شامل دما، pH، TDS، TSS، VSS، BOD5 کل و محلول، COD کل و محلول، EC، کلیفرم کل و ‌مدفوعی و تخم انگل براساس دستورالعمل آزمايش‌هاي آب و فاضلاب (استاندارد متد) مورد آنالیز قرارگرفت. به علت خانگی یا شهری بودن فاضلاب، بررسی و آنالیز فلزات سنگین انجام نشد. در تجزیه
داده ها از آزمونt، مقایسه میانگین ها و آنالیز واریانس استفاده شد. در طول دوره تحقیق بصور کلی تعداد 20 نمونه جهت آنالیز پارامترهای فیزیکوشیمیایی از محلهای تعیین شده جمع آوری و آزمایش گردید. این مطالعه نشان داد تصفيه‌خانه دارای راندمان نسبتاً متوسط در حذف پارامترهای اندازه گیری شده مي‌باشد. همچنین مشخص شد تصفيه‌خانه حد استانداردهای مجاز جهت مصارف کشاورزی و آبیاری را به استثنای TDS، EC، کلیفرم‌کل و مدفوعی را ندارد. از دلایل عملکرد نامناسب برکه‌های تثبیت فاضلاب شهرضا مي‌توان کاهش بارآلی ورودی به برکه بي‌هوازی، نگهداری و زمان ماند نامناسب و عدم وجود برکه جلادهی و فرایند گندزدایی را در انتهای تصفیه خانه نام‌برد. برای رفع این مشکلات بایستی با انجام پايش روزانه فرايند و ثبت آن و همچنين استفاده از وسايل اندازه‌گيري، مقادير واقعي دبی‌ورودی، بارهيدروليكي و بارآلي تصفیه خانه را تعیین و براساس آنها برکه‌های موجود را به چندین برکه کوچکتر تقسیم نمود تا زمان‌ماند کاهش یابد و با احداث برکه جلادهی واجرای فرایند گندزدایی فرایند اصلاح گردد.