این بررسی به منظور بررسی تنوع زیستی بزرگ بی مهرگان کفزی نواحی بالا دست رودخانه سیاهرود به کمک شاخص های تنوع شانون و غنای گونه ای مارگالف در فصل زمستان در سال 1391 انجام شد. چهار ایستگاه براساس ورود منابع آلاینده و فعالیت های انسانی و امکان دسترسی به رودخانه انتخاب شده و نمونه برداری به صورت ماهانه از این ایستگاه ها صورت گرفت. برخی فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب نظیر اکسیژن محلول، pH، کدورت، شوری و دما نیز اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مقدار شاخص تنوع در ایستگاه دوم و مقدار شاخص غنای گونه ای در ایستگاه اول بیشترین مقدار بوده است همچنین تفاوت معنی داری در این شاخص ها میان ایستگاه های مختلف را نشان نداد، (۰۵/۰P) مشاهده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که ایستگاه های پایین دست که در معرض آلودگی بیشتر هستند میزان شاخص های زیستی به طور چشمگیری کاهش یافته است.