با توجه به روند افزایشی گرمایش جهانی و تاثیرمستقیم آن با شدت های مختلف بر برخی از پارامترهای هواشناسی و به تبع آن بر بخش کشاورزی و منابع آبی انجام این تحقیق ضروری بنظر می رسید. در ابتدا با در نظر گرفتن دوره آماری مشترک2010-1951، نوع اقلیم های حاکم بر ایستگاه‌های بابلسر، آبادان، شیراز و مشهد با شاخص آمبرژه به ترتیب مرطوب، بیابانی گرم میانه، نیمه خشک معتدل و خشک سرد معرفی گردید. سپس به بررسی روند 4 پارامتر هواشناسی دمای کمینه و بیشینه، رطوبت حداکثر و حداقل در دو مقیاس فصلی و سالانه با آزمون من کندال پرداخته شد که نتایج نشان داد برای پارامتر دمای کمینه، تمامی ایستگاه‌های مورد بررسی در مقیاس تمامی فصول و سالانه در سطح99 درصد دارای روند افزایشی بود. هم چنین برای پارامتر رطوبت حداکثر نیز، نتایج نشان داد تنها در ایستگاه بابلسر در هیچ کدام یک از مقیاس ها، روندی مشاهده نشد ولی در ایستگاه آبادان، در فصول پاییز و زمستان در سطح 95 و در فصول بهار، تابستان و سالانه در سطح99 درصد دارای روندکاهشی هستیم. هم چنین در ایستگاه مشهد، در فصل پاییز، زمستان و سالانه در سطح 99 درصد روند کاهشی خواهیم داشت. هم چنین لازم به ذکر است در ایستگاه شیراز در زمستان، بهار و سالانه در سطح99 درصد و در پاییز نیز در سطح 95درصد روند کاهشی خواهیم داشت. در رابطه با پارامتر دمای بیشینه نیز نتایج نشان داد برای ایستگاه آبادان و مشهد در فصل بهار، تابستان و سالانه و در ایستگاه بابلسر نیز در فصول بهار، تابستان، پاییز و در مقیاس سالانه، روند افزایشی در سطح99 درصد داریم و در ایستگاه شیراز در فصول بهارو تابستان و بصورت سالانه در سطح99 درصد ولی برای پاییز، در سطح 95درصد روند افزایشی خواهیم داشت. در رابطه با پارامتر رطوبت حداقل، نتایج نشان داد تنها برای ایستگاه آبادان، در تمامی فصول و سالانه در سطح99 روند کاهشی خواهیم داشت. هم چنین در ایستگاه‌ شیراز تنها در فصل بهار درسطح99 درصد روند کاهشی و هم چنین برای ایستگاه شیراز در فصل زمستان، در مشهد برای بهار، تابستان و سالانه، در بابلسر در فصل بهار و پاییز در سطح 95 درصد روند کاهشی مشاهده شد. و بطورکلی اقلیم های بیابانی نظیر آبادان، در میان دیگر اقلیم ها بیشتر تحت تاثیرپدیده تغییر اقلیم قرارگرفته بود.