پارك جنگلي سراوان در استان گيلان، ورودي شهر رشت و مسير جاده ترانزيتي رشت- تهران واقع شده كه داراي پتانسيل بالايي براي جذب توريست است. با وجود آنكه پروژه احداث موزه ميراث روستايي می‌تواند يكي ديگر از عوامل توسعه توريسم در اين منطقه گردد اما در صورت عدم مكان¬يابي صحيح و اصولي و ارزيابي پيامدها جهت ارائه برنامه اصلاحي يعني انجام فعاليت¬هاي بدون برنامه¬ريزي محيط¬زيست، این پروژه موجبات بروز آثار سوء محيط¬زيستي در منطقه خواهد شد. به همين دليل در اين تحقیق به ارزيابي اثرات محيط¬زيستي (EIA)1 جهت شناسايي و كاهش پيامدهاي ناشي از توسعه موردنظر پرداخته شد. از روش ماتريس ايراني به عنوان يكي از روش‌های متداول ارزيابي آثار توسعه در ايران استفاده گرديد. در اين روش اثر ريزفعاليت¬ها بر ريزپارامترهاي محيط¬زيستي مورد بررسی قرار‌گرفت. نتایج نشان داد كه پروژه تنها مشروط به ارائه طرح بهسازي براي پارامترهاي آلودگي صدا و رژيم سيلابي و نیز گزينه اصلاحي براي پارامترهاي خاكريزي، خاكبرداري و پاكتراشي مورد قبول است. در نهایت برنامه مديريت محيط¬زيستي (EMP)2 تدوين شد.