در قرن حاضر، مسائل مربوط به منابع انرژي و محيط زيست دو نگراني عمده بشر مي¬باشند. منابع انرژي فسيلي كه هم اكنون به طورگسترده¬اي مورد استفاده قرار مي¬گيرند، علاوه بر اثرات نامطلوب زيست محيطي، غيرقابل بازگشت و نتيجتاً ناپايدارند. از اينرو نياز به منابع انرژي تجديدپذير، پايدار و غيرآلاينده احساس مي¬شود. هيدروژن مهمترين منبع انرژي پايدار و پاك است كه به راحتي با استفاده از سلول¬هاي سوختي قابل تبديل به الكتريسيته مي¬باشد. توليد هيدروژن با استفاده از روش¬هاي الكتروشيميايي و يا منابع فسيلي جزو منابع پايدار محسوب نمي¬شوند اما توليد بيولوژيكي هيدروژن با استفاده از ميكروارگانيسم¬ها، يك فضاي جديد در پيشرفت تكنولوژي است كه هيدروژن را از طريق منابع تجديدپذير توليد مي¬كند. از این رو، زیست توده لیگنوسلولزی این پتانسیل را دارد که منبع مهم و عمده هیدروژن تجدیدپذیر باشد. اما با توجه به ساختار پیچیده مواد لیگنوسلولزی، هزینه تولید بیوهیدروژن از این مواد زیاد بوده و ضروری است تا با توسعه فناوری¬های جدید و بهینه کردن شرایط تولید تخمیری هیدروژن، از این هزینه¬ها کاسته شود. در این مقاله مروری، ضمن بیان اهمیت و مزایای تولید بیوهیدروژن و جایگاه آن در تأمین انرژی جهان، به روش¬های تولید بیوهیدروژن به ویژه تولید تخمیری پرداخته شده است.