در طي دهه هاي اخير با توسعه سيسـتمهاي قدرت، روش رساندن انرژي الکتريکي به مصرف کننده ها به طور کلي به اين صورت بوده که، نيروگاههاي بزرگ پس از توليد توان لازم، ولتاژ را از طريق ترانسفورماتورها تا حد مطلوب بالا برده و سپس انرژي الکتريکي از طريق خطوط طويل تا نزديکي مصرف کننده ها انتقال داده شده و پس از يک يا چند مرحله کاهش ولتاژ توسط ترانسفورمرها، به مصرف کننده مي رسيده است اما با افزايش ميزان تقاضا براي انرژي الکتريکي و افزايش راندمان واحدهاي توليدي کوچک شرکتهاي برق تمايل بيشتري براي بهره برداري از اين واحدها در سيستم توزيع و در نزديکي مصرف کننده ها پيدا کرده اند .به اين واحدهاي کوچک که به سيستم توزيع متصل مي شوند « توليد غير متمرکز » يا « توليد پراکنده » گفته مي شود . امروزه تولید پراکنده نقش کلیدی در سیستم های توزیع الکتریکی دارد .برای مثال می توان به شاخص های بهبود قابلیت اطمینان،بهبود پایداری وکاهش تلفات در سیستم قدرت اشاره کرد . یکی از مسایل کلیدی در استفاده از تولید پراکنده موضوع مکان یابی این منابع در شبکه های توزیع است.بارپذیری درسیستم های توزیع وبهبود آن نقش کلیدی در عملکرد سیستم های قدرت دارد.تاکنون جایابی منابع تولید پراکنده به منظور بهبود شاخص بارپذیری سیستم توزیع مطرح نبوده، خواهیم دید که جایابی وبکارگیری تولید پراکنده باروش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک، بارپذیری در سیستم های توزیع را بیشینه می کند . پس ازاستخراج فلوچارت موردنظراین روش روی شبکه استاندارد12شینه IEEEبکار گرفته شده،نتایج بدست آمده کارآمد بودن الگوریتم مطرح شده را نشان می دهند