اهمیت مسکن در جوامع امروزی به ویژه در کشورهای در حال توسعه که با رشد سریع جمعیت مواجه هستند، امری بدیهی است. در برنامه ریزی و طراحی مجتمع های مسکونی و به ویژه در مکانیابی سایت های مربوطه توجه به مساله پایداری و دیدگاه آینده نگرانه بسیار اهمیت دارد. بی تردید ضرورت توجه به این مسئله در ساخت و ساز انبوه مسکن اهمیت بیشتری می یابد. پروژه مسکن مهر در جهت تامین مسکن اقشار کم درآمد و بر اساس سیاست های در نظر گرفته شده در طرح جامع مسکن مبنی بر توليد مسکن استيجاري و جهت افزايش دسترسي گروه هاي کم درآمد به مسکن ارزان و مناسب شکل گرفته است. استقرار و توسعه این مراکز سکونتگاهی از جمله مهمترین بخش های مطالعاتی پروژه مسکن مهر به شمار می رود. شناسایی دقیق عوامل و عناصر جغرافیایی و شاخص های زیست محیطی در فرایند مکانیابی سکونتگاه های انسانی از اصول پایه است که عدم توجه به آن سبب افزایش هزینه های اقتصادی- اجتماعی و زیست محیطی می گردد. پژوهش حاضر پس از تبیین مفهوم سکونت، مسکن و جایگاه قانونی آن، به مقوله مسکن مهر از دیدگاه توسعه پایدار می پردازد. در فرایند این بررسی، یک نمونه پروژه مسکن مهر مورد مطالعه قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد رویکرد کمی که به منافع کوتاه مدت و زودبازده اهمیت می دهد، مدیران و برنامه ریزان شهری را از آینده و نیازهایی که در آینده باید پاسخ داده شود غافل می کند و توسعه را به سمت ناپایداری سوق می دهد.