آفربنش فضا آنچه را می خواهد بگوید، با استفاده از فرم ابراز می کند. نقش فرم در تاثير بر ذهن ، انتقال مفاهيم و پيام هاي سمبليك ، چگونگي ادراك فضا، نمايش سطح تكنولوژي و رشد فناوري و بيان احساسات هنري موجب تقويت قابليتهاي معماري به عنوان نيازي مبرم و هنري والا در زندگي بشر شده است.
فرم بنا همواره در معماري مورد اهمیت بوده و هست. چه هنگام ساخت سرپناه ساده براي یک خانواده وچه هنگام ایجاد فضاي بزرگی که صدها نفر بتوانند در آنجا اعمال عبادي ، تجاري و .... خود را انجام دهند و نیز انعطاف پذیری فضا به این معنا می باشد که یک فضای طراحی شده در طول زمان قابل استفاده باشد. و با تغییر نیاز استفاده کنندگان قابل تغییر باشد.
اين مقاله در تبيين و تعریف نقش فرم ها در ایجاد ساختمان های با کاربری منعطف می پردازد. در ادامه پنج نمونه موردی را انتخاب نموده و به تحلیل آنها می پردازد. از این رو در این تحقیق تلاش شده است تا به صورت توصیفی- تحلیلی و از طریق بررسی نمونه های موردی اشاره شده به شکل قیاسی به بیان این مسئله بپردازیم. و لذا تلاش می شود تا معیارهایی در خصوص بررسی کیفیت هایی از فرم که می تواند در انعطاف پذیر کردن فضا موثر باشد را تدوین نماید.