در اين مقاله تلاش براين است كه مفهوم زيبايي بعنوان انگيزة اصلي آدمي عوامل موثر بر ادراك زيبايي ودر نهايت اندازه گيري آن وجايگاه آن در معماري وشهرهاي جديد مورد بررسي قرار گيرد. يك طرح ادراكي، بنا به زمينه اي كه در آن ادراك صورت مي پذيرد، قبل از اين كه اطلاعات حاصل از پيام هاي حسي به مكانيزم هاي ادراك برسند، كم وبيش سيستم ادراكي را مهيا مي سازد. چنين آماده سازي براي مكانيسم هاي ادراكي، موجب نگرش ادراكي مي شود. مفهوم نگرش ادراكي به معناي وسيع آن، در تمام اعمال ورفتار آدمي اعم از حركتي، ذهني، عاطفي وروابط اجتماعي ظاهر مي شود. مفهوم گشتالت يا«شكل كلي» عبارت است از سازماني كه خصوصيات اجزا تشكيل دهنده يا فرآيندهاي جزئي به تمامي كل آن سازمان بستگي دارد. به عبارت ديگر، يك شكل يا هيات كلي، سازمان متشكلي است كه نمي توان آن را مانند مجموعه اي از عناصر پهلوي هم دانست، زيرا كيفيتي دارد كه در هيچ كدام از عناصر تشكيل دهندة آن وجود ندارد. به نظر اين مكتب، ادراك ما از اشيا وامور خارج از وجود خود به صورت شي واحد ويك كل، صورت مي گيرد. در اين قسمت تلاش براين است كه جز، انواع وتعداد آن، چگونگي ارتباط آنها با هم ونظم دهي جز وكل بخصوص در شهرهاي جديدبحث شود. وحاصل اين فرآيند همان مفهوم زيبايي وزيبايي شناختي است.