در این نوشتار سعی شده است راهکارهایی جهت پائین آوردن سطح مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی در اقلیم گرم و مرطوب مورد بررسی قرار بگیرد.این راهکارها به دو بخش طراحی معماری و ویژگی های سیستم خنک کننده می باشد. از آنجایی که شرایط آب و هوایی این اقلیم در فصلول گرما بین 35 تا 40 درجه سانتیگراد می رسد، در نتیجه ؛ اگر طراحی مناسب شرایط این منطقه صورت بگیرد به طبع استفاده از لوازم خنک کننده بسیار هدفمندتر و کار آمد تر خواهد بود.
نکته این جاست که در ابتدا چگونه طراحی شود؟ باتوجه به اقلیم مورد نظروگرمای حاکم در این منطقه خواهان ساختمانی روشن هستیم .زیرا بر اساس تحقیقات انجام شده ، ثابت شده است که رنگ سفید دیوارهای بیرونی تنها 15% انرژی خورشید را جذب می کنند.همچنین وجود سایبان ها باعث می شود که نفوذ انرژی خورشیدی به درون ساختمان تنها 10% باشد. نکته دیگر پوشش گیاهی می باشد.وجود گیاه باعث شکست تشعشعات خورشیدی شده و از انعکاس مستقیم نور خورشید به سطوح خارجی بنا خودداری می کند.علاوه براین ، تعبیه مناسب پنجره ها در مسیرهایی که فشار و مکش هوا وجود دارد،نقش بسزایی در تهویه، در فصل تابستان دارند.
مسئله دیگر نوع سیستم های تهویه مطبوع می باشد. ویژگی این دستگاه های خنک کننده با توجه به ابعاد فضاهای مورد مصرف، کاربری، شرایط قرارگیری در طبقات و شدت تابش خورشید به سطوح دیوارها وبازشوها متفاوت می باشد.