طي سالهاي اخير، عمدتاً به دليل مشكلات زيست محيطي ناشي از مصرف سوختهاي فسيلي و گرم شدن زمين در اثر تمركز روزافزون اكسيدهاي كربن، از يك طرف و لزوم تنوع‌بخشي به منابع تأمين انرژي به منظور حفظ و مصرف سوختهاي هيدروكربوري، از سوي ديگر، توجه به استفاده بيشتر از انرژيهاي نو و تجديدپذير رو به افزايش گذاشته است. گذشته از انرژي برق آبي، انرژيهاي خورشيدي، باد و زمين گرمايي از مهمترين انرژيهاي تجديدپذير و نو هستند. انرژي باد بعنوان يكي از فن‌آوريهاي انرژي پاك محسوب ميشود. نيروگاه‌هاي بادي آلايندگي هوا يا گاز گلخانه‌اي توليد نميكنند. انرژي باد با ساخت ماشينهاي اوليه بادي در روزگار قديم مورد استفاده قرار گرفت. احتمالاً نخستين ماشينهاي بادي به توسط ايرانيان و يونانيان ساخته شده است. ايرانيان براي خرد كردن دانه ها و مصريها، روميها و چينيها براي قايقراني و آبياري از انرژي باد استفاده كرده‌اند. بعدها استفاده از توربينهاي بادي با محور قائم در سراسر كشورهاي اسلامي معمول شد. سپس دستگاه‌هاي بادي با محور قائم با ميله‌هاي چوبي توسعه يافت بطوريكه در اواسط قرن نوزدهم حدود 9 هزار ماشين بادي به منظورهاي گوناگون مورد استفاده قرار ميگرفت. قبل از انقلاب صنعتي، از انرژي باد استفاده گسترده به عمل مي‌آمد. اما در دورانهاي بعد سوختهاي فسيلي جايگزين باد گرديدند و انرژي باد جايگاه خود را در جهان از دست داد. طي دهه‌هاي آخر قرن بيستم، انرژي باد مجدداً مورد عنايت جهانيان قرار گرفت، بطوريكه تا پايان سال 1999 ظرفيت توليد برق از انرژي باد در جهان به 400/13 مگاوات رسيد. در این مقاله سعی شده است تا با معرفی هر چه بیشتر انرژی باد، جایگاه این انرژی را در زندگی امروزی بیشتر از پیش نشان دهیم.