موضوع توسعه پايدار و خصوصا توسعه پايدار شهري، پس از كنفرانس ريو به يكي از مهمترين دغدغه هاي سياستگذاران و برنامه ريزان تبديل شد. با وجود نگاه هاي مختلف به مفهوم توسعه پايدار و برداشتهاي متفاوت از آن، اصل تعادل ميان سه بعد زيست محيطي، اجتماعي و اقتصادي مورد توافق همگان است. وجه اقتصادی معمولاً به علت انگیزه های مالی و انتفاعی توسط سرمایه گذاران رعایت می گردد. حتی در اغلب اوقات به حد افراط مورد توجه قرار می گیرد و چه بسا مشکلاتی را از این برای سبب ميشود.مسائل زیست محیطی نیز به فراخور هر جامعه برای خود ضوابطی دارد و مورد توجه واقع می شود، اما آن چه مغفول می ماند وجه اجتماعی توسعه است. در پژوهش و مقاله حاضر، اصول پایداری اجتماعی در فرایند معماری وشهرسازی مورد مطالعه قرار گرفته است و هدف آن روشن کردن مبانی و اصول پایداری اجتماعی برای سر مشق قرار دادن در طراحی شهرها ومجتمع های مسکونی است.